Welkom op de trouwblog van Mooiemam

 

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

It's a hard knock life

op .

ijspakje
The F-man mag mijn beanie aandoen als we buitenkomen. En of het nodig is, niet alleen omwille van het weer. Hij is vrijdag in de crèche gestruikeld over zijn eigen voeten... tegen de muur (my genes, my bad). Resultaat: een dikke blauwe buil op zijn voorhoofd. Nèt waar zijn frou in een zijmeetje gaat. Daarnaast heeft iemand ook nog zijn tanden in Floris zijn arm gezet. Hij ziet er nogal gehavend uit. En zijn kapotte knietjes zijn pas genezen. Daar worden ze sterk van?
 
#icepack #icecreamtreat #soothing
 

 

No comments

Floris van?

op .

Floris van...?

 

Wat een druilerige dag... tijd voor een leuke anekdote (jaja, dan strijk ik weer verder).

Bij de geboorte van Floris stuurde zijn papa een tweet de wereld in. Zoonlief is gezegend met de coolste naam, en dat was ook Floris Van Bommel niet ontgaan. Hij reageerde erop en zou een kadootje sturen. En zo gezegd, zo gedaan :) Floris kreeg zijn eerste brief in de bus, gesigneerd door zijn naamgenoot. Er zaten ook twee paar sokken bij, handsokken van FVB, cool!
De brief:

Beste Floris,

Ik hoorde dat je sinds een paar dagen de trotse eigenaar bent van de mooiste naam ter wereld: Floris!
Ik ga al 36 jaar door het leven met de naam Floris (Dat is precies 7 keer je hand opsteken met alle vingers uitgestoken en dan nog 1 keer alleen je wijsvinger). Het is mij tot nu toe erg goed bevallen om als Floris door het leven te gaan.
Klein minpuntje vind ik altijd dat mijn moeder me tot op de dag van vandaag 'Floortje' noemt. Ze doet dit ook op straat als er vreemde mensen in de buurt zijn. Dan schaam ik me natuurlijk wel een beetje, maar voor de rest geen klachten. Het allerbeste toegewenst in het leven!

Doei!
Floris Van Bommel

PS: Dit is nou een 'brief'. Tegen de tijd dat je dit kunt lezen liggen die waarschijnlijk alleen nog maar in het museum en gaat alles met de computer of alweer iets anders dat we hier in 2011 nog niet kennen. Brieven werden rondgebracht door mensen in een uniform die dan dat stuk opgevouwen papier door een gat in de voordeur duwden (hi hi, grappig he!).

PS. PS. Voor je vader heb ik een van mijn laatste uitvindingen bij deze brief gedaan. Een paar mooie sokken dat natuurlijk vooral gebruikt moet worden als sokkenmonster om kleine Floris te entertainen...

Ik heb de brief en de sokken ingekaderd. En altijd een smoes om schoenen te kopen. Floris Van Bommel, this does not sock, you rock.

 

No comments

Say my name

op .

Say my name
Newsflash! Hij zegt het: "Floris".
Of toch iets in die aard... klinkt als Ljoolji.
Happy Friday, Lo & Ljoo xx
 

 

No comments

Geef me een kluns

op .

beschermengel
Floris wil niet gaan slapen. Even doorbijten, mama. Hij kalmeert zo wel weer. Not.
Tegenspartelen, huilen, 'mama' roepen op alle mogelijke manieren en intonaties... ik ga tot twee keer terug en probeer hem in z'n nestje te kalmeren. Dat lukt, tot ie weer dat bed in moet. Aangezien ik alleen thuis ben, is er geen wissel van de wacht. Dus ik besluit van mijn hart een steen te maken en naar beneden te gaan. De babyfoon... die zet ik niet uit, dat durf ik niet. Want net dan zou er maar eens iets moeten gebeuren. Pff. Hij wordt niet stil en het duurt allemaal zo lang.
Wel, ik ben gezegend met hele straffe batterijen; energie voor een heel leger. Maar dit, dit is mijn Kryptonite. Echt waar, lieve mensen, ik kan dit nu even niet hebben. K. Lui zou zeggen: ik word daar zo moe van. Ik heb de laatste nachten wel weinig slaap gevat, heeft er vast ook wel mee te maken. Soit, ik ga naar boven en neem hem uit bed. Alsof de mute-knop ineens werkt. We leggen ons lepeltje in mijn bed. 'Mama', zegt hij zachtjes en ik voel er zijn glimlach bij. Happiness. Floris dommelt in en ik wil me draaien. Maar nee hoor, Kluns stoot haar hoofd, hard. De knal wekt Floris en daar gaat mijn laatste streepje energie. Tranen, maar niet bij the F-man.
 
Remember Mom-of-the-year on Facebook? Not me, I tell you. Floris draait zich en parkeert zijn snoet tegen die van mij. 'Nat'. Inderdaad, zoon. En dan gaat hij met z'n handje over mijn wangen. 'Aai, mama'. Hij geeft me een kus. All is good. *Charging*
 

 

No comments

Moederdag

op .

Moederdag
Leve deze topper van een commerciële feestdag! Guess again.
Floris zijn papa is ziek, dus ik mag vandaag zorgen voor 2 kinderen. We zouden gaan brunchen, maar dat is voor een andere keer. Vanmorgen dan maar zelf iets lekkers klaargemaakt. Voormiddag vlieg ik nog even naar de supermarkt en langs de bloemenwinkel voor mijn mama. Wel, doe mij maar een extra pak pioenen.
Happy mother's day to myself.
 
 
En of ik het al heb mogen weten. Het lijkt alsof F-man me er de hele voormiddag op wilde wijzen: jij bent die van mij. MAMA! Zijn batterijen geraakten niet leeg; het dutje lukte voor een keer eens niet. Vermoeiend. We hebben gevoetbald, met zijn fietsjes geracet (inderdaad, allebei op kabouterformaat, mijn knieën thv mijn nek, maar wel leuk!), gepuzzeld en met de auto's gespeeld.
Dus ja, ik doe mijn best. En dat mag al eens geaccentueerd worden met een feestdag. On delay. Straks wat webshops afschuimen, maar eerst mijn eigen lieve mams in de bloemetjes zetten. Met kadootjes. En lekkers, omdat het mag met moederdag. Enjoy yours!
 

 

No comments

Oele boele

op .

Beeldtuin-

 

In de tuin van mijn ouders staat een beeld van een naakte vrouw. Floris heeft al kennisgemaakt, want hij speelt heel graag buiten. Samen met mijn papa overlopen ze dan de anatomie (beroepsmisvorming ;)) en zo leert Floris weer wat woordjes. Dit weekend gingen we samen in de douche en terwijl ik hem daarna afdroog, zakt mijn eigen handdoek af. Geen erg, dan maar allebei in ons blootje. Floris wil indruk maken, wijst meteen naar mijn navel en zegt 'navel'. Dan gaat hij in mijn oor en doe ik 'oor'. Zo gaat hij langs teen, buik, oog en knie tot hij plots besluit héél hard te knijpen. In de boobies, wat hij dan zelf zei. Dit klinkt misschien grappig, maar ik kreeg de tranen in mijn ogen... niet van het lachen. Dat beeld voelt dat natuurlijk niet, maar mama is geen iron woman. Met een brede glimlach probeerde hij het weer goed te maken, zoetje toch...

#tettenman

 

No comments

Zot van beesten

op .

Zot van beesten
Mijn eerste 21 levensjaren heb ik doorgebracht met onze hond Buddy. Eenentwintig.
Als kind hebben we thuis ook hamsters gehad, maar die aten de gordijnen op. Daarna kregen we een konijn dat jammer genoeg kon ontsnappen. Ik zie ons nog lopen met het visnet tussen de kroppen sla van onze buurvrouw. Goudvissen probeerden we altijd te winnen op de kermis, maar die mochten we weer vriendelijk gaan inruilen voor een speelgoedje dat geen dagelijks eten nodig had. We hadden daarvoor al ooit vissen gehad, maar zus en ik gaven ze altijd extra eten want dat leek toch zo weinig... Plots zwommen ze ondersteboven, vonden we heel cool.
Zucht.
 
 
 
Er zijn ook heel wat poezen gepasseerd: Mientje Kortstaart had papa op een dag mee omdat ze onder zijn auto verscholen zat met een gekwetst staartje. Mientje heeft goed haar best gedaan; we hebben drie keer een nest kittens gehad. Als het van zus en mij afhing, hielden we ze allemaal. Maar daar zijn dan ouders voor. Helaas woonden we aan een drukke straat en hebben we regelmatig groot verdriet gehad. Mama beloofde ons uiteindelijk dat we een nieuwe kat kregen van zodra we in ons nieuw huis woonden. Zo gezegd, zo gedaan: zus kwam die eerste week ineens thuis met een schoenendoos met gaatjes. Welkom Sylvester, jij kleine tijger. Na Buddy kwam Xia, een fantastische hond die te snel is moeten gaan. Ik zie haar nog doldraaien als ik haar tanden ging poetsen met kippentandpasta... Ja, haar mis ik het meeste. Om het verlies te verwerken hebben we toen een nieuwe pup in huis gehaald. Met het idee ergens Xia terug te krijgen, kozen we voor hetzelfde ras. Maar elk dier is uniek. Gelukkig is Jolie ook een schatje. Ze ziet Floris heel graag, en dat is geheel wederzijds. Jolie is zo groot ten opzichte van miniman, maar ze beschermt hem wanneer nodig.
Fur friends for life: the F-team, Floris & Furball (aka Jolie of "Zjie").
 

 

No comments

Yay, Ray!

op .

Yay, Ray!
 
Here comes the sun, little darling.
Tijd om de ogen te beschermen. In stijl, natuurlijk. Van zodra the F-man een zonnebril wil ophouden, koop ik hem een eigen exemplaar, op zijn neuzeke gemaakt ;)
Enjoy your day off xx
 

 

No comments

Meep meep

op .

meep meep
 
Zaterdagnamiddag met zus en Floris in 't stad, gezellig. Tijd voor een vieruurtje, ik wip even de supermarkt binnen. Nèt niet wat ik zoek, natuurlijk... dus ik loop door naar de fruitsapjes. Ook een treat voor Floris, want hij drinkt door de week alleen maar water en melk. Een occasionele 'applap' in het weekend weet hij dus wel te smaken. Zou ik eens een Capri- Sonne proberen? Ha nostalgie. Ik moet me inhouden er geen twee extra te kopen :) Floris proeft en slurpt alsof zijn leven ervan afhangt.
 
Tegen dat we aan de volgende winkel zijn, is het al bijna op. We wandelen binnen en miniman ondergaat officieel een suikerkick. Tijd om hem even 'los' te laten: uit de koets en energie lossen, vriend. Floris rent met zijn korte beentjes de hele winkel door, hilarisch. Roadrunner op Red Bull. Ik ga naar de kassa en Deugeniet rent me voorbij richting uitgang. Ik roep dat hij niet naar buiten mag lopen en hij grijnst à la 'Pak me dan als je kan'. Als een pijl schiet ik hem achterna, maar dat blijkt niet nodig... het is namelijk even voor sluitingstijd, en ze hebben de glazen deuren al dicht gedaan. BAM!! Gelukkig geen pijn (leve de suiker), ik geef een zoen op zijn hoofd en besef als geen ander dat Floris mijn genen heeft.
 
#helm?
 

 

No comments

Meet & greet met Bobo

op .

Bobo
 
Floris, jij mag namiddag een opname van een interview met Bobo bijwonen. Kiddo is nog geen 2 jaar, ik heb geen idee hoe hij gaat reageren. Dus wij met z'n tweetjes naar de studio, ik probeer hem (en mezelf) mentaal al voor te bereiden en m'n enthousiasme lijkt aanstekelijk. Eenmaal op de set mogen een tiental kinderen plaats nemen rond 'de zetel'. Daar gaat het bekende blauwe konijn plaatsnemen met de presentator. Omdat Floris de kleinste uk is, mag hij op de zetel zitten. Wauwie! Ik hou mijn hart vast en hij blijft netjes zitten. Zoon flink, mama fier. Tot de ster binnenkomt en plaatsneemt. Floris zag wortelmans namelijk tegelijkertijd ook verschijnen op de autocue. Meer vertrouwd op het beeldscherm. Dus loopt hij al wijzend en roepend naar dat scherm nààst de set: "Bobo!" (...) Terwijl de echte bij hem zat. For real.
 
Ik stond erbij en keek ernaar. Alle moeite van de wereld heb ik gedaan om hem erop te wijzen dat hij terug naast Bobo moest gaan zitten, maar nee hoor. En die spots zijn zo warm! Goeie keuze, mama, zo'n leren jasje op een shirt. Kon ik maar heel even met een afstandsbediening Floris besturen zoals een speelgoedautootje... Na de opname mag iedereen nog met Bobo op de foto. En alweer interesseert de zetel waar Bobo opzit Floris meer om op te spelen. Ik heb hem op zijn schoot gezet, click. Voor als hij het op een dag niet zal geloven.
Net zoals mama op een event ooit Coolio onbewust afwees om hem dan even later op het podium te herkennen (er zijn inderdaad niet zoveel mannen met zo'n kapsel...). It happens.
 

 

No comments

I don't care, I love it

op .

F*
 
Mijn naam is Floris, ik word 2 jaar deze zomer en trek mijn broek af als ik daar zin in heb. Ik kom er - voorlopig nog - mee weg een boer en/of een scheet te laten, zeker aan tafel (grijns). 't Is heerlijk met eten te morsen op mijn verse kleren, te plassen in bad nèt als ik erin mag en iedereen persoonlijk te begroeten wanneer ik alleen wandel.
Heerlijke ingesteldheid, pretpeuter van me. Houden zo ;)
 

 

No comments

Rupsje Nooitgenoeg

op .

 rupsjeHet boek van Ruspje Nooitgenoeg kocht ik ooit op een beurs toen ik net zwanger was. Zo schattig met die pluchen rups erbij, en blijkbaar een klassieker. Wel, voor Floris is die rups misschien eerder een lintworm. Hij eet veel, gelukkig ook gezond en stopt hij als hij voldaan is. Billie Turf hoeft nu ook weer niet. Maar gisterenavond tijdens ons supermarktuitje wist ik het toch even niet meer. Naar goeie gewoonte cruisen we eerst richting charcuterie waar hij het welbefaamde 'vleesje' krijgt (zie blogpost Yes please dd 17/12/2012). Mijn 100g salami (hahaha nee, kippewit in mijn geval) is nog niet ingepakt of het rolletje boterhamworst is al op. Ik lach zijn opmerking weg en we gaan verder shoppen.

Maar ondertussen maakt hij ook de hele fruitafdeling erop attent dat zijn vleesje op is. En dat het naar meer smaakt. Oké, dramaqueen. Ik weet dat je na de crèche altijd een hongertje hebt. Thuis krijg je altijd wat 'tapas' :) een stukje kaas, hesp, een schijf salami of -ach ja- Plopworst. En dan een half uur later de avondfles. Dus nu in de winkel verwacht je natuurlijk een tweede plat van Rosita. Ik begrijp je wel, en besluit mijn boodschappenlijst verder relaxed af te ronden. Even later overhandigt Floris apetrots de plastic zak met een enkele kruimel sandwich aan de kassierster. Everybody happy.

 

No comments

Meer artikelen...

/  Copyright 2019 © Mooiemam  /  disclaimer  /