#tonight #metime #unbreakablemums #kimmyschmidt #netflix #event #mooiemam #present ")

No comments

Afgelopen vrijdag - net wanneer ik vrolijk klaar voor het weekend het kantoor buitenwaai - wipt mijn smartphone uit mijn jaszak. Dan is er dat moment van de waarheid als ik hem van de grond raap en omdraai... Deze keer geen beschermengel. Een hoop barsten, twee zwarte vlekken en een boeltje gekleurde strepen dwars door mijn scherm. Ik kan vloeken zoveel ik wil, heeft toch geen zin: 't is gebeurd. Bellen of smssen staat gelijk met snijwondes, dus ik heb officieel een gsm-vrij weekend. Ergens wel een verademing, moet ik toegeven. Maar intussen heb ik toch weer eentje in mijn handen... Fomo of jomo, een beetje van de twee zeker?

#justkeepblogging #justkeepblogging #justkeepblogging #justkeepblogging

No comments

Ding ding, we zitten in een 'sprongetje'. De kleine man weet wat hij wil, ongeacht de Regels van de Grote Mensen. Vermoeiend. Als ik iets zeg wat hij niet wil, dan houdt hij resoluut voet bij stuk. Net zo wanneer ik iets weiger, dan probeert hij te onderhandelen. Drieëneenhalf jaar, mensen. Na een minuutje koppig doen en de meest boze snoeten trekken, loopt het wel weer los. Maar het is verdorie werkendag. Het lastigste van het verhaal is dat hij het soms ver durft drijven. Een klets geven bijvoorbeeld, wat een absolute no go is uiteraard. En dan volgt de hoek. Als Floris dan erg boos wordt en weent, gaat hij plots te ver in zijn emoties en begint hij te hoesten. En dat gaat heel af en toe zelfs naar overgeven. Alles eruit. Mijn God, wat een gedoe. Ik wil helemaal niet dat Miniman zo reageert. Waait wel weer over? Zucht, moeilijk... 

#parenting #nobodysaiditwaseady #straksknuffelen

No comments

Zo, ons weekje skiën zit er weer op. Zuslief heeft 30 kaarsjes mogen uitblazen en ze wou dat graag met z'n allen in de sneeuw. Zo gezegd, zo gedaan. Met een knoert van een file heen én terug heeft Floris wonderwel geen kick gegeven in de auto. Fjoew. Hij spotte meteen de skilift boven de piste vanuit ons huisje: "ik wil mee!". Daar wrong helaas het skischoentje. Want zijn initiatie was nog niet erg geslaagd in de Kids Club. Tomba junior is tenslotte nog maar 3,5 jaar. Ski(p) calm, Mooiemam. We zijn een slee gaan kopen en hebben er allemaal (jawel) plezier aan gehad.
De volgende dag hebben we hem met de bananenlift mee naar boven genomen en konden we niet snel genoeg naar beneden skiën… om dan meteen weer naar boven te gaan. Floris was er helemaal weg van! J en ik hebben ons kapotgezweet; waarvoor dank, thermisch ondergoed. Maar soit, het was het waard. Zijn 'pizzapunt' (lees: in ploeg) vraagt nog wat werk, maar de handjes op de knieën lukt al danig en stappen met de botten gaat prima. Hoogswaarschijnlijk zal Speedy Flonzalez me binnen enkele jaren voorbijgezoeft komen.
Meep meep!

Meer foto's en filmpjes op IG

No comments

Die ene dag per jaar waar je o-ver-al àlles in de vorm van de omgekeerde poep vindt. Ook ik heb hartvormpjes voor cake en cookies gekocht. En washi-tape met roos en rood. En hartjeskoeken, voor het geval de mijne mislukken. Oh damn, I'm a sucker for it. Het Lief kreeg vanmorgen een paar sokken met een briefje 'You and I, we make a great pair'. Whahaha. En er stonden chocolade konijntjes (die van de Hema, yum!) op de tafel. Omdat... wel ja :D En ik heb hem een plaat gekocht, waar we de hele voormiddag aan de ontbijttafel naar hebben geluisterd. Het zit 'm in de kleine dingen, vind ik. Dus geen knuffelberen met rode rozen voor mij. Of zo'n geprepareerd boeket met gipskruid. Soit, dit weekend is Floris bij zijn papa. Mijn hart mist. En ik heb zin in een nieuwe handtas, of schoenen. Voor Valentijn, jà. So this momma is gonna do some serious shopping. Laters <3

No comments

Tussen de soep en de patatten floept miniman er zulke oneliners uit. Bezoek of niet. Of ik nu aan het drinken ben of niet (-> proes verslik ahum!). Soit, ik ben nog aan het denken hoe ik de mommie parts moet benoemen voor hem. Poes is te verwarrend, vagina vind ik zo plastisch, spleetje doet me aan chinezen denken,... Tips, iemand?

*nvdr: zo spreekt hij 'het' momenteel uit, met een n in plaats van een m...

No comments

Die ipad... een godsgeschenk om Miniman bezig te houden. Geloof me, ik spendeer ongelofelijk veel tijd en aandacht aan mijn welp. Maar af en toe de ipad in zijn handjes doet ons allemaal deugd. Ik zorg F-man voornamelijk leerrijke games en puzzels en dat werkt, must say.
Anderzijds vind ik het ook gewoon een rotding. Bijvoorbeeld wanneer ik Floris een vraag stel lijkt het eerder alsof ik tegen een babyroze muur praat. En ondanks die tig gratis spelletjes; de next levels en leukere games zijn betalend. Het is dan ook altijd nog maar eens 1 of 2 euro waardoor we zo toch gemakkelijk aan 20 euro per maand komen, jawel. Ik heb nog werk aan de winkel, I know. De kleinste man swipet tegenwoordig meteen naar een weentje inclusief (i)pettig gedrag als we de ipad eens een keer niet geven. Niet oké. De andere kant is dan weer dat er bij aanstormende stoute kuren een 'Pas op of geen ipad' wonderbaarlijk werkt. Tja. 

#parenting #ipad #amaipad

No comments

 Floris mag van moeke een kado kiezen in de speelgoedwinkel. Hij wil een vliegtuigje én een bal -quote- 'voor zijn zusje'... Euhm, heb ik iets gemist? Of weet hij zn moeke wel héél goed te bespelen? Want die twee kadootjes krijgt hij omdat de schattigheidscrème er wel erg dik opligt.
Drie dagen later heeft zijn vliegtuigje al wat mijlen achter de rug, maar de speelbal ligt onaangeraakt. Ik vraag hem wat we daar nu mee moeten doen. Hij antwoordt met een nooit eerder geziene sérieux dat zijn zusje in een kleurboek staat en we daarmee eerst naar de tovenaar moeten gaan. Die gaat zijn zusje echt maken.

#smartiepants #knowwhatyouwishfor #fforfantasy

No comments

 Floris telt intussen vlotjes tot 29. Het is te zeggen; hij gaat gewoon verder met tienentwintig, elfentwintig etc. Can’t blame the little genius. Want hij oefent dit ook in het Engels, Frans en Italiaans. Zijn Frans doet wel een beetje denken aan Joey (klik op de foto voor het filmpje). In bed valt hij zo soms in slaap, al (schaapjes) tellend met z’n vingers in de lucht.
Zalig hoe ukkepuk leert...

No comments

 Op zaterdagmiddag naar Ikea. Deze keer maak ik er ook een uitje van voor Floris, want hij is klaar voor Kinderland: ballenbad, speelgoed, andere kindjes,… (jammer van die maximumleeftijd :D)

Na de balletjesmaaltijd - wat al een feestje in de mond is op zich - gaan we hem aanmelden aan de balie. Maar daar staat op een A4'tje dat er geen plaats is in het speelparadijs. Nog voor ik een vraag kan stellen, wijst de dame achter de balie al naar de wachtrij. Hoe ga ik dit uitleggen? Met dat götballerbad in zijn buik zijn onderhandelingen met snoep of ijs niet aan de orde. De karren blijken ook allemaal in gebruik, maar Jeroen weet eentje te veroveren (lees: lege geparkeerde kar aan het resto, sorry but no sorry). We leggen onze jassen erin, laten F-man een knuffel kiezen en zetten hem erin als een pasha mét iphone. Missie geslaagd. Ik beloof hem een tweede poging bij de speeltuin wanneer we de bovenverdieping rond zijn. Helaas... Floris zijn ontgoochelde snoet speelt op mijn gemoed. Lang leve de circustent in het vizier. Had hij nog tegoed met mijn mislukte DIY tipi, remember?

Altijd leuk, Ikea'en. De mannen sluiten af met een ijs en hotdog. En ik rij blij met een volle kar buiten, hoewel ik niet gek veel nodig had. Herkenbaar? Grijns.
Er is –natuurlijk- één item dat ik gekocht heb waaraan iets ontbreekt. Conclusie: ik moet terug richting geel-blauw. Zou ik het opnieuw wagen met miniman?

No comments

 Floris leert deze week over ridders en prinsessen op school. Ze mogen de hele week attributen meenemen, en ik koos voor dit zwaard en niet voor de glitterkroon. Beslissingen op maandag vallen behoorlijk zwaar(d).


#mondays #minion #weektheme #knights

No comments