Chocolate understands

Ik begin om 8u te werken. In Diest. Dus donderdagmorgen rij ik met Floris naar school in hartje Hasselt, om hem dan af te zetten in het opvangklasje. Sounds smooth, maar daar zijn we nog niet. Alles gaat goed tot we in dat klasje komen. Hij klampt me vast alsof de wereld vergaat. En dat doet de mijne iedere keer ik hem daar al huilend moet achterlaten op de schoot (lees: in greep) van de armen van de directeur. Zo ook vanmorgen. Om dan onderweg naar het werk -alweer veel te laat- te stoppen aan een tankstation. Voor een reep chocola. Met noten. Dikke.

#wellgetthere ;)