Fier dat ik ben midden februari, want ik ben al lang niet meer ziek geweest. Een goeie week later lig ik plat in bed, 5 dagen lang. Bedankt, weerstand. Want ah, dat kleine detail ook alweer: wie zwanger is, mag geen medicatie. Ik verslind 4 dozen Kleenex, ondervind het leed van baby's door fysiologisch serum door mijn neus te rammen en laat het aandeel van Dafalgan glansrijk stijgen. That's about it. Gelukkig is er Netflix met Jane The Virgin die me helpt de lange dagen wat aangenamer te maken. Op het einde na, aargh I so hate cliffhangers... Maar wel een leuke ontdekking, deze serie. Doet me regelmatig al hunkeren naar mijn kleine baby in juli. Want ook dit nog: in die zieke week lijkt het ook alsof mijn buik 2x zo dik is geworden. Het zit opeens 'in de weg' (sorry kiddo, ik bedoel dit niet verkeerd)? En mijn gewone kleren passen absoluut niet meer. FYI: k ben nét in de helft, lieve mensen. Nog 4,5 maanden te gaan. Hoe groot gaat mijn bum worden? #kleinepaniekaanval En wat is dat met die selfies van vrouwen die verder zijn dan mij met ocharme een buik alsof ze teveel gegeten hebben? Beetje frustratie, snorry. Volgens velen is het normaal dat je het bij 'een tweede' sneller ziet en dat het nu ongeveer een tijdje niet meer zoveel gaat toenemen. Ik ben dan maar mijn worst (kussen in de vorm van) uit de kelder gaan halen om te slapen, beetje comfort 's nachts. Want als ik moet rechtstaan voel ik me zoals het fotootje hierboven :)

 #blijvenlachen #bigmomma #netflix #netsicks #streamteam