Waarom ik een foto van deze lelijke kinderschoenen plaats? Dan heb ik er nog niet bijverteld dat ze ook licht geven als je ermee wandelt... Mijn ogen doen zeer als ik er naar kijk. Ja hoor, deze foto kreeg ik via whatsapp met de aankondiging dat Floris nieuwe schoenen heeft gekozen. Hij ging met zijn papa op zoek naar pantoffeltjes en ze kwamen met deze kleurboeken thuis. Ik begrijp dat de kleine man ze de max vindt, absoluut. En kwalitatief is dit een degelijke schoen, helemaal akkoord. Dus tot zover goed gedaan allebei. Maar daar stopt het dan ook, sowwie. Ik ben sowieso al een type dat bijzonder moeilijk is in het mooi vinden van jongensschoenen. Al dat bruin en raar blauw en die kleurencombo's, en waarom lijken de meeste modellen alsof ze op rubberen banden steunen? Jikes, not my thing. Ik hou mijn hart al vast voor de komende seizoenen. Sandalen, quoi. Gezond voor de voetjes, volg ik helemaal. Maar iets esthetisch verantwoord is nu eenmaal moeilijk te vinden. En ja, Floris zijn papa ziet graag kleur en ik doseer wat liever (grijns). Soit, tot zover mijn klaagzang. Want deze uglies komen wél van pas vandaag, op gekke-schoenen-dag. Floris zal met glans de dresscode halen; hij mag ze nog het hele carnavalweekend dragen (gniffel).
Subscribe
RSS
