Floris is gek van kikkersnoepen, remember? Dus occasioneel haal ik hem een puntzakje in de snoepwinkel. En wanneer ik mezelf ook eens trakteer, vind ik het veroorloofd om af en toe eentje te proeven. Ik koop toch immers niks wat ik niet lust? En de meneer van de candy shop zegt het trouwens zelf. Dus.
Ik rij nog snel met de koets langs de supermarkt omdat ik bezoek verwacht. Maar ik neem al gauw weer teveel in mijn handen om nog recht te kunnen sturen en heb dan ook nog een zeurende peuter bij die naar huis wil. Ik krijg de snoepafdeling in het oog en pak spontaan een snoepje voor Floris. Hij wordt meteen stil, fjuuw. Maar lief Jeroen wist niet wat hij zag. 'Snoep stelen, really?'. Euhm, dat was eigenlijk écht niet de bedoeling. Ik trok gewoon per ongeluk de lijn door van de snoepwinkel. En kiddo had het al in zijn mond, dus terugleggen was geen optie. Ik krijg het even heel erg warm. Winkeldievegge, moi? Blij dat ik buiten ben. Volgende keer koop ik daar een puntzak, beloofd.

#(sn)oeps!