Comfort food

Maandag: 'Amai, zijde gij moe?', aldus man 1.
Dinsdag: 'Wat is dat onder uw oog?', (akward) man 2 had het blijkbaar op de wallen onder mijn ogen.
Conclusie: ik zie er niet uit. En mannen zijn zo verdomd eerlijk (zucht).

Allemaal goed en wel, op een klein detail na. Ik voel me namelijk helemaal niet moe, of beter, niet meer moe dan anders. Dus met mijn niet-olifantenvel kwam dit na 2 keer redelijk hard aan.
Er was maar 1 uitweg: de chocoladerepen in mijn EHBO-compartiment (Eerste Hulp Bij Opmerkingen).
Verdorie, dat hoopje hormonen kan mij zo sturen... alsof alle beestjes in mijn hoofd tegelijk naar 1 kant rennen. Comfort food, now! Ik vertik het voorlopig nog steeds om me te plamuren met make-up, misschien moet ik het toch maar overwegen. Alleszins ben ik van mening dat je niemand pleziert met zo'n opmerking. Het helpt niet. En ik weet ook nooit wat ik dan moet antwoorden... héél hard geeuwen?!
Soit, vandaag mijn knalgele trui aangetrokken, time to shine. xx