1, 2, 3... frustratie

Anderhalf jaar voor mijn zwangerschap heb ik een nieuwe auto gekocht. Ik koos voor een 3-deurs, want dat was volgens de verkoper veel sportiever dan een 5-deurs. En aangezien kinderen in de nabije toekomst nog geen optie waren, was mijn keuze snel gemaakt. Enter mijn kersverse zoon, en nu grommel ik dagelijks tegen mezelf: what was I thinking? Elke morgen als ik Floris naar zijn vriendjes breng, moet ik met 10kg Floris op mijn rechterarm en 10kg bagage aan mijn linkerarm de grote sportieve deur openen, de zetel naar voren schuiven, achterin de auto kruipen, zorgen dat ik mijn noch Floris zijn hoofd stoot en hem veilig in zijn zitje plaats. Neem dan de combinatie met hakken en / of een kleedje. In de regen. Met die onverwachte windhoos. Soms zou ik mijn schoen willen uittrekken en heel hard met m'n hak op de deur tekeergaan (killer heels, new dimension).
Mijn workout? 2x per dag, meneer. Et quoi?