Hemeltje

 

Kletterende regen en het is bijna tijd om naar huis te gaan. Waarom koos ik vanmorgen voor mijn peeptoes? Grommel. Straks aanbellen bij de crèche en netjes wachten tot ze me binnenlaten, zonder paraplu. Want Floris in de auto stoppen lukt daar niet mee. Misschien blijf ik nog maar wat langer... Het blijft gieten. Ik pak mijn spullen en vertrek naar beneden en zet me in starthouding voor een sprintje naar de parking. Maar lieve hemel?! Dààr ben je dus. Dag geur van frisse lentebui die mijn zintuigen prikkelt. Exit donderwolk boven mijn hoofd. Zou Floris dit ook ruiken straks? Vraagt hij zich dat dan af? En vindt ie het ook zo heerlijk? Gaat hij ook spontaan lachen als er een druppel op zijn neus valt? Kom zoon, wij gaan onze pannetjes laten nat worden!