K*-kar

Maandag = mozarellabroodjes!
Ik hop nog snel voor mijn afspraak (me-time, finally) de supermarkt binnen voor een van mijn specialiteiten. Leve mijn postits, they're everywhere... maar zo kan ik tenminste niks vergeten.

Hoera, nog 15 minuten en ik sta al aan de kassa. 'Suzy aan kassa 4', galmt er... van mijn kassierster dus. Zucht, dan maar verhuizen. Want ja, ik ben een van die enkelingen die al-tijd de foute rij kiest. Soit, toch nog wat speling. We rekenen af en ik rij met de kar naar buiten om verrast te worden met bakken regen! Geen tijd, dat beetje water krijgt mij niet klein(er). Hop naar de auto, die gelukkig wel dichtbij geparkeerd staat... op de onlineshoppersparking, maar wie gebruikt dat in Hasselt? Juist daarom komt BFF Murphy mij hierop wijzen. Met z'n kepie en wijzende vinger neemt hij mijn bakje aardbeien en laat ze uit mijn haastige handen glippen. Op de grond, in een plas. Zucht... keep calm and get your strawberries. De mensen achter het glas van de Lunchgarden (tegenover mijn parkeerplaats) staren. Ik troost mezelf magertjes met de vraag wie er hier de attractie eigenlijk is (gniffel)?

Time to go; het was een leuke afspraak en mijn incident is vergeten. Tot ik thuis alles uitlaad uit en mijn parmaham niet vind... hét hoofdingrediënt: niet in mijn tas. Hoe is het mogelijk?! Wààrom zijn er zo'n gleuven in die karren, beste uitvinders? Mijn hesp is ontsnapt, de supermarkt is gesloten en ik beloof dat ik me nooit meer op die parking zal zetten.

#murphyleavemamsalone