Op maandagavond gaan Floris en ik naar de supermarkt. Wat mij betreft ook part of our quality time: racen met de winkelkar, knijpjes in de wangen krijgen (hij, niet ik), kassiersters imponeren met zijn chromed-out kar,... Strategisch passeer ik eerst de charcuterietoog, waar ik bijna niets nodig heb. Mààr daar krijgt Floris 'een vleesje': zo'n rolletje hespenworst waar ik in mezelf ook altijd JA op antwoord als ze dat vragen (...). Ach ja, daar is hij dan een half uur zoet mee en sindsdien moet ik geen kruimel sandwich meer afgeven aan de kassa omdat hij die al op heeft. En dan maar grijnzen alsof ik de smulsmurf ben!
Subscribe
RSS
