Ik maakte gisterenavond vis met prei en boontjes klaar, kwestie van de housewarming-avonden (lees: aperitiefhapjes all day every day) wat te compenseren. Nu wil het lot dat ik in ons nieuwe huisje een redelijke professionele keuken heb met dank aan de vorige eigenaar. Mist alleen het gegeven dat ik zelf niet zo redelijk professioneel ben in de keuken... Nog niet. Dus is het de schuld van de stoomoven dat mijn prei zo taai als een elastiek was. Nah. Zucht, geen prei. En plus is ook het plastic deksel per ongeluk in minder dan een minuut gesmolten in de kom boontjes in de micro (stond ineens op grill?). Geen boontjes. Floris was al ingedommeld en heeft dit gereduceerde maal gelukkig kunnen overslaan. Nu ja, na enkele happen vis hebben we het voor bekeken gehouden, de moed stond in mijn schoenen. Jeroen greep in met een zak Ringelings. We speelden raadjeplaatje op ons reuzekrijtbord. En charades. Alles weer goed met die moed. En vanavond eet ik bij moeke.