In 2014 heb ik mijn ouderschapsverlof opgenomen met een vrije dag op vrijdag. Met Floris' debuut in de kleuterklas en het bewogen jaar vond ik dat het geknipte moment. Elke vrijdag stond gelijk aan quality time. Relaxed opstaan (lees: pj's en samen boterhammen kruimelen in de zetel), uitgebreid in bad, miniman wat tv kijken en ik rush hour poetsen (o.a. die kruimels in de zetel). 's Middags reden we meestal richting As, naar de Pijlskes. Eender de toestand van mijn gemoed; de warme knuffel van Lien en het happy gekrijs van de kiddos zorgde voor een instant goed gevoel. Lunch stond klaar met de beste smoskes ter wereld (met dank aan ons toppertje Witte) en een fles bubbels. Ligzetels in de tuin, een namiddag carnaval in de regen, pannekoeken in de speeltuin, zonnen en zonen zoeken aan het strand, ploeteren in het zwembad, damage control in de Zara,... Boy, we had fun. Gelachen en gehuild, zowel Floris als ikzelf. Het heeft ons ongelofelijk deugd gedaan.
Dit jaar zit mijn verlof erop, back to the fulltime. Of ik dat erg vind? Het is dubbel, en dat meen ik. Want hoezeer ik ook genoot van dat XL-weekend en ik met gemak aan dit tempo zou kunnen wennen... ik ben ook graag op het werk. En zeker op vrijdag, wanneer iedereen op z'n happiest is. Mijn loon is terug compleet en dat is ook best aangenaam met ons nieuwe huis en de nieuwe collectie :D Voormiddag kreeg ik al enkele verraste blikken en fijne reacties omdat ik er vandaag wèl ben. Makes me smile. Lieneke en co, ik mis jullie. Met hartzeer moeten we onze tijd wat beter verdelen nu. Maar dat lukt wel. Wie weet wat de toekomst nog in petto heeft.
Happy Friday, friends! En tot straks, lieve F-man. Mama racet naar jouw school na het werk ;)     

  
foto's via Instagram